yaban domuzu olmak (gencer korkut)

bildirdi: "selamlar,Yaban domuzu vurmak hakkında kendi düşüncelerimi paylaşmak istedim avcı arkadaşlarımla.Benim için hayatımın tam ortasında değil ama oldukça iyi bir yerinde var domuz avı. Çoğu zaman rüyalarıma bile girer av günü önceleri.O benim attığım kurşunla düşüp öldüğünde yada koşarak yetişip önünü kesip vurduğumda,gece bekinde habersizce bir patlamayla yere yuvarlandığında o an için benden mutlusu yoktur ve etkisi bir kaç gün sürer.çünkü o bence çok güçlü ve başedilmesi zor bir avdır. şu silahlarımız olmasa....silahların bu korkunç gücü benim avcılığımı biraz eksik bırakıyor diye düşünüyorum. 9+1 veya 5+1 yarıotomatik. neden? çünkü ondan korkuyorum ve kaçıp gitmesini istemiyorum.yada demesinlerki gencer domuzu kaçırdı vuramadı.Domuzun tarafına geçip bana bakınca aslında ne kadar güçsüz olduğumu farkediyorum karşısında şu makineler olmasa ama yinede vazgeçmem otomatikten o ayrı bir konu.Domuz olmak gerçekten zor hele iri bir azılıysan işin dahada zor. Her hafta sonu kopoyların sesiyle uyanmak var yollara dizilmiş seni bekleyen adamlar var koca koca eli silahlı aksi gibi çoğu zaman nerelerden geçeceğini biliyorlar senin ve peşinde köpekler. Ayrıca bu işin ticaretini yapanlarda cabası.Yada benim gibi bir çift azı dişinin peşinde olanlar. Tüm bunlardan sıyrılıp hayatta kalmak onun temel güdüsü her canlı gibi.18 mm çapında ve 28 -30 gram ağırlığında ve 500m/sn hızla gelen bir kurşunun vücudunuzda yapacağı tahribatı ve bu durumda kaç adım atabileceğinizi bir düşünün. Ben düşündüm ve bunları yazdım.Oysa yediği kurşunla dağları aşıp kaçabiliyor.Besmeleyle tetik düşürmeyi isterim hep çoğu zamanda unuturum heyecandan. Kolay değil bir hayata son vermek ve çabuk ölsün isterim.Eskiler bu yüzden avın kanlı olsun diyorlar sanırım.Benim vurduğum domuz kadar doğaya emeğim geçmez çünkü sırf bu yüzden saygıyı hak ediyor . Onlar zaralıda değil biz geldik konduk bahçelerine, ormanlarına ve bu aşk onu avlamak için beni sabahın kör karanlığında uykumdan edip yola düşüren her vuruşumdan sonra sevinç sonrada işte bu buruk öz eleştiriler.O ölerek beni mutlu edendir ve köpeğin ağzında gelen bir çulluk değildir ona ne yaptığımı iyi bilirim koca bir kütlenin yavaşça arka ayakları üzerine yıkılıp balon gibi sönmesidir beni bir sonraki ava çeken.Doğada olmayıda seviyorum çoğu avdan sonra bir köpek sesi bile dinlemiş olmak yetiyor bana ama yinede orada oluşumun ana sebebi onu vurmaktır.Ben bunları hissettim ve yazdım kimsenin benim gibi düşünmesinide beklemiyorum çünkü bizler AVCI yız savunmamız kısaca budur bu dört harf içinde oek çok şey gizler pek çok şey açıklar ve içinde pek çok güzellik barındırır.Tüm yazdıklarım içimde olanı paylaşmak içindi avcı arkadaşlarımla .Herkese rasgele. Saygılarımla"